10 สุดยอดมือกีตาร์ที่ดีที่สุดในโลก
10 Keith Richards
เริ่มกันที่อันดับ 10 จาก toptenthailand คีธ ริชาร์ดสมือกีตาร์จอมลวดลายแห่งเดอะโรลลิงสโตนส์ ที่กลิ้งมากับเพื่อนๆ ร่วมสี่สิบปี เขาสร้างสรรค์ท่อนริฟฟ์ดีๆ ที่น่าประทับใจเอาไว้มากมาย ซึ่งในนั้นคือสำเนียงกีตาร์ fuzz-tone ในเพลง “(I Can’t Get No) Satisfaction” และคอร์ดทรงพลังใน “Start Me Up” สไตล์การเล่นกีตาร์ของเขาไม่ซับซ้อนแต่เปี่ยมไปด้วยชีวิตชีวา มีเสน่ห์เหลือล้น – ไม่แตกต่างจากตัวตนจริงๆ ของเขา
9 Jimmy Page
ถัดมาอันดับ 9 จาก toptenthailand จิมมี เพจ ช่วงทศวรรษ 1970 ไม่มีวงร็อกวงไหนยิ่งใหญ่เกินกว่าเลด เซพพีลิน ที่มีจิมมี เพจ ยืนตำแหน่งกีตาร์ที่ฝีมือฉกาจฉกรรจ์ล้ำลึก ทั้งในทางเทคนิคและความคิดสร้างสรรค์ เห็นได้จากฝีมือการแต่งเพลงของเขาตลอดทั้งแปดอัลบั้ม การนำเอาคันชักไวโอลินมาสีบนกีตาร์ในเพลง “Dazed And Confused” นั้นน่าทึ่ง และกลายเป็นต้นแบบให้มือกีตาร์รุ่นหลังดำเนินรอยตาม นอกจากนั้น เขายังสร้างสำเนียงกีตาร์เฉพาะตัวจนกลายเป็นที่น่าจดจำเอาไว้อีกด้วย
8 Ry Cooder
ชื่ออาจจะไม่ค่อยคุ้นหูกันสักเท่าไหร่ในอันดับ 8 จาก toptenthailand ไร คูเดอร์ มีคนบอกว่า “ในมือของไร คูเดอร์ กีตาร์กลายเป็นไทม์แมชชีน” ทั้งนี้ก็เพราะว่า นับจากที่เขาเป็นทารกอัจฉริยะบนคอกีตาร์ตั้งแต่วัยรุ่น ในยุคซิกซ์ตี้ เขาก็กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญและช่ำชองในทางดนตรีทุกแขนง ไม่ว่าจะเป็นบลูส์ดั้งเดิม, คันทรี, แจ๊ส, โฟล์ก และอื่นๆ อีกมากมาย ซึ่งเขาได้รวบรวมเอาสำเนียง-สำนวนดนตรีเหล่านั้นมาปรุงแต่งให้กลายเป็นสไตล์ ส่วนตัว ระยะหลังเขาหันมาจับงานดนตรีประกอบภาพยนตร์เป็นหลัก แล้วยังท่องไปในโลกของเสียงดนตรีอันหลากหลาย สำรวจและนำมาเสนอให้คนได้รู้จัก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การนำเอาดนตรีคิวบันมาเปิดเผยให้โลกได้ชื่นชม
7 Stevie Ray Vaughan
ต่อไปเป็นอันดับ 7 จาก toptenthailand สตีวี เรย์ วอห์นหนึ่งในหมู่ “กีตาร์เทพ” อายุสั้น เขาเป็นคนที่ปลุกวิญญาณบลูส์ให้คืนชีพในช่วงทศวรรษ 1980 ด้วยอัลบั้มแรก Texas Flood ที่น่าตื่นตาตื่นใจท่ามกลางความรุ่งโรจน์ของร็อกผมยาวและเสียงซินธ์ ได้รับอิทธิพลจากจิมิ เฮนดริกซ์ และลอนนี แม็ก ขณะกำลังอยู่ในช่วงพีกของอาชีพ เขาก็เสียชีวิตจากอุบัติเหตุเฮลิคอปเตอร์ตกเมื่อวันที่ 27 สิงหาคม 1990 ด้วยวัยเพียง 35 ปีเท่านั้น
6 Chuck Berry
มาที่อันดับ 6 จาก toptenthailand ชัค เบอร์รี ผู้ให้กำเนิดเสียงกีตาร์ร็อกแอนด์โรลที่เรียกกันว่า twang เขาเล่นให้ได้ยินกันตั้งแต่ปี 1955 ในเพลง “Maybellene” และใช้สำเนียงเดียวกันนี้ในบทเพลงอมตะของเขาอีกมากมาย…รวมถึง “Roll Over Beethoven”, “Rock and Roll Music” และ “Johnny B. Goode” แม้ชีวิตส่วนตัวจะมีปัญหา แต่นั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญ…เพราะเขาคือบรมครูแห่งกีตาร์ร็อกแอนด์โรลคนแรก ของโลก
5 Robert Johnson
อันดับ 5 จาก toptenthailand โรเบิร์ต จอห์นสัน เขาคือราชาดนตรีมิสซิสซิปปี เดลตา บลูส์ และหนึ่งเสียงต้นฉบับที่ทรงอิทธิพลเสียงหนึ่งของดนตรีอเมริกัน นอกจากนั้นยังเป็นแรงบันดาลใจสำคัญในการเล่นกีตาร์ของอีริก แคลปตัน, คีธ ริชาร์ดส์ และแจ็ก ไวต์ มรดกผลงานของเขาที่มีเพียง 29 เพลง-เท่านั้น-ในช่วงปี 1936-7 กลายเป็นรากฐานของดนตรีบลูส์และร็อกสมัยใหม่ เขานำเอาประสบการณ์ความยากจนข้นแค้น การเดินทาง และผู้หญิง ใส่เทลงไปในเพลงของเขา มีเรื่องเล่ากันว่า จอห์นสันขายวิญญาณให้ซาตานเพื่อแลกกับพรสวรรค์ในการเล่นกีตาร์ เขาเสียชีวิตด้วยวัยเพียง 27 ในปี 1938
4 Eric Clapton
ไม่มีใครไม่รู้จักมือกีตาร์ชาวอังกฤษผู้นี้ เจ้าของฉายา “Slowhand” อันดับ 4 จาก toptenthailand อีริก แคลปตัน เริ่มเล่นดนตรีกับเดอะยาร์ดเบิร์ดส์ ด้วยวัยย่างยี่สิบตั้งแต่กลางยุคซิกซ์ตี้ ต่อมากับเดอะบลูเบรเคอร์ส, ครีม และดีเร็กแอนด์เดอะโดมิโนส์ เขาทำงานเพลงต่อเนื่องในฐานะศิลปินเดี่ยว จวบจนปัจจุบันก็ยังไม่หยุดยั้งหรือรามือจากการทำอัลบั้ม…และออกทัวร์
3 B.B. King
ผู้ประกาศตนเป็น “ทูตสันถวไมตรีแห่งบลูส์” อันดับ 3 จาก toptenthailand บี.บี. คิง นั้นเอง ว่ากันตามจริงก็คงจะเป็นเช่นนั้น เพราะผลงานที่มากมายเหลือคณานับ ตั้งแต่ “Three O’ Clock Blues” เพลงแรกในปี 1951 เขาก็สร้างสำเนียงส่วนตัวได้น่าประทับใจ ผสมผสานกับทั้งคันทรี-บลูส์และแจ๊ส กีตาร์คู่ใจของเขาชื่อลูซิลล์ ที่ส่งเสียงครวญครางราวหญิงสาวร่ำไห้ ในวัย 85 ยังทำงานต่อเนื่องและสม่ำเสมอ ที่สำคัญ ยังคงแข็งแรงเหลือเชื่อ
2 Duane Allman
มาถึงอันดับ 2 จาก toptenthailand ดวน ออลล์แมน มือลีดกีตาร์ผู้ล่วงลับของวงดิออลล์แมน บราเธอร์ส แบนด์ น้ำเสียง-สำเนียงกีตาร์ของเขาชุ่มฉ่ำไปด้วยชีวิตชีวา ดิ่งลึก และไพเราะอย่างยิ่ง เขานำเอาจิตวิญญาณแบบโซลคนดำกับไฟขบถในตัว ผสมรวมไซคีเดลิก-แจ๊ส หล่อหลอมกันเป็นสำเนียงเฉพาะ
1 Jimi Hendrix
อันดับ 1 จาก toptenthailand จะเป็นใครอื่นไปได้นอกจากมือกีตาร์ผิวสีที่ฝีมือบนคอกีตาร์ฉกาจฉกรรจ์ จิมมี เฮนดริกซ์ เขาเล่นกีตาร์ด้วยมือซ้ายโดยไม่ได้กลับสาย ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายในการฝึกฝน เฮนดริกซ์มีอัลบั้มกับเพื่อนฝูงวงดิเอ็กซ์พีเรียนซ์ ระหว่างมีชีวิตแค่สามชุด-ที่ขึ้นหิ้งขึ้นชั้น “คลาสสิก” ไปแล้ว พีท ทาวน์เซนด์ เขียนยกย่องไว้ยาวเฟื้อยในหน้าเว็บrollingstone.com ถึงความเก่งกาจยากหาใครเทียบเคียง ซึ่งพอจะสรุปสั้นๆ จากข้อเขียนชิ้นนั้นได้ว่า “เขาทำให้กีตาร์ไฟฟ้าเป็นสิ่งสวยงาม”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น